Zebranie w Tiuturlistanie

-

Przewodniczący Peter siedział już w sali obrad. Obok niego dwie młode, otyłe urzędniczki. Ich twarze nie były zbyt czytelne, gdyż w tym środowisku wprawa w maskowaniu uczuć osiągnęła spory stopień doskonałości. Przewodniczący rzucił poprawny żart. Urzędniczki zaniosły się poprawnym śmiechem.
- Mamy plan! - rozpoczął przemowę przewodniczący Peter. - Musimy raz na zawsze urwać głowę Hydrze bezdomności! 
Urzędniczki zanotowały w kajecikach myśl, potakując z podziwem głowami.
- Chcę, żebyśmy, Towarzysze, wszyscy działali jak sprawna, dobrze naoliwiona maszyna - dodał przewodniczący. - Żeby nikt już nigdy w naszym najpiękniejszym Mieście na świecie nie musiał cierpieć na ulicy. 
Otyłe urzędniczki zaczęły z podziwem klaskać a z nimi całe zebrane w sali kierownicze grono. 
- Kolejnym etapem planu - kontynuował przewodniczący - będzie edukacja naszych mniejszych braci w bezdomności, by dopomóc im powrócić na łono aktywnego obywatelstwa.
Wszyscy zebrani wstali i zaczęli wznosić okrzyki na cześć planu przewodniczącego. Bynajmniej, o czym wiedziała większość zebranych w sali obrad, nie był to jego pierwszy plan. Przewodniczący zasłynął swego czasu bardziej wyszukanym rozwiązaniem. Wysłał do kolegi- innego przewodniczącego - maila, w którym rozpisywał się o wysłanych na Białoruś bezdomnych z miasta w ramach programu wolontariackiego. Sugerował wówczas żartobliwie koledze, iż najlepiej byłoby, gdyby uczestnicy programu zostali na Białorusi rozstrzelani, co raz na zawsze rozwiązałoby problem bezdomności.  Z niejasnych powodów mail przewodniczącego dostał się w niepowołane ręce i potem do lokalnej prasy. Przewodniczący musiał pożegnać się z funkcją przewodniczącego. Przetrwał trudne chwile jako zwykły urzędnik, by po latach, gdy sprawa ucichła, odrodzić się na nowo jak Feniks z popiołów w roli przewodniczącego.
- W naszym ośrodku - wyrywała  na fali entuzjazmu okrągła jak balon kierowniczka z organizacji Zawsze Młodzi. - Uczymy podopiecznych gotować zupę. 
- Brawo! - przytaknął przewodniczący Peter. - O to właśnie chodzi, żeby wszyscy nauczyli się gotować zupę.
- Brawo! - powtórzyły urzędniczki.
 - Nauka gotowania zupy pierwszym krokiem ku aktywnemu obywatelstwu! - wykrzyknęła okrągła jak balon kierowniczka.
- A u nas podopieczni wystrugali fujarki z drewna i potem zagrali na nich koncert - pochwalił się kolejny kierownik.
- Ku aktywnemu obywatelstwu! - wykrzyknęli wszyscy.
- My z naszymi medytujemy transcendentalnie, tańczymy i ćwiczymy jogę - dodał inny.
- A jak wy, Towarzyszu, z ośrodka "Uciecha" uczycie swych podopiecznych aktywnego obywatelstwa? - przewodniczący Peter zwrócił się nagle do kierownika Janka, który wydawał się w tej chwili nieobecny.
- W sercu wszelkich naszych działań jest zawsze zapewnienie podopiecznym bogatego i atrakcyjnego programu edukacyjnego ku aktywnemu obywatelstwu! - wyklepał z pamięci Janek.
- Ku aktywnemu obywatelstwu!- wyrwało się grubej jak balon kierowniczce. 
- Proponujemy podopiecznym kółko cyrkowe i lekcje języka migowego - kontynuował Janek. - Również ku edukacji organizujemy im wieczory taneczne oraz śpiewy karaoke.
- Brawo! Ku aktywnemu obywatelstwu!
- Niech żyje aktywne obywatelstwo!
- Wiwat!

 Zobacz także: Wielki Plan Przewodniczącego

Komentarze

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

Musimy się upewnić, że pacjent jest bezpieczny i jest mu wygodnie

-
Obraz
Pani na szkoleniu tłumaczy, że się wznosimy na wyższy poziom człowieczeństwa. Poziom, gdzie nie ma zgody na wykluczanie i wytykanie innych palcami. Wyższy poziom partnerstwa i higieny. Naloxonu i uśmiechniętych igieł. Pani mówi, że jesteśmy strzykawowymi bohaterami. Że trzeba edukować i budować relację, że to cywilzacyjna choroba duszy, Gabor Mate, Carl Rogers, Micheal Foucault. Że należy heroinistów przysposabiać w bezpiecznym robieniu zastrzyków, bo większość z nich, mimo że wykonuje to codziennie, nie ma o tym pojęcia. To pierwszy krok ku piękniejszej i oszczędnej przyszłości, bo przecież nie dość, że to słuszniejsze, to i tańsze niż leczenie zakażeń wirusami krwiopochodnymi. Jeszcze nadejdzie taki dzień, że w każdym mieście otworzą ośrodki, gdzie w przyjaznej i bezpiecznej atmosferze pacjenci będą mogli zażywać heroinę. Problemem jest wciaż stygmatyzacja i brak sterylności i to, że źle się nakłuwają i niszczą sobie żyły. Do tego używają tych samych strzykawek i przenoszą ż...
Czytaj więcej

David Hume przygląda się chłopcu i dziewczynie

-
Obraz
  Na podstawie filmu "Oslo, 31 sierpnia " - Chciałabym nauczyć się rysować i narysować obraz, który wyraziłby to, kim naprawdę jestem, chciałabym podróżować, schudnąć, kupić dom na wsi, czuć się wolna, mieć wielu przyjaciół, zasadzić drzewo, nauczyć się przygotowywać doskonałe danie, zacząć kąpiele w zimnej wodzie, pływać z delfinami, przezwyciężyć wszystkie fobie i lęki, cały dzień leżeć i patrzeć się w chmury, przebiec maraton, zobaczyć coś tak pięknego, że będę o tym pamiętała do końca życia, wygrać na loterii, mieć pracę, w której czułabym się spełniona, chciałabym się z tobą zestarzeć i czuć, że jestem zawsze przez ciebie kochana. A ty ? – piękna, młoda dziewczyna z Indonezji przerwała i zapytała siedzącego naprzeciwko niej pięknego, młodego chłopca z Bułgarii. Młody, piękny chłopiec z Bułgarii uśmiechnął się, nie wiedząc, co odpowiedzieć. Chwycił dziewczynę za rękę i pocałował. David Hume przyglądał się pięknej, młodej dziewczynie z Indonezji i pięknemu, młodemu chłop...
Czytaj więcej

Pułkownik Piotrek chce zostać opiekunem piłkarza Janusza

-
Obraz
  Piotrek chce zostać opiekunem Janusza i Wendy poprosiła Janka, żeby pomógł Piotrkowi w uzyskaniu zasiłku opiekuńczego. Wcześniej trener Janek pomógł Januszowi w uzyskaniu zasiłku z tytułu choroby alkoholowej, tak że Janusz nie musi już martwić się pracą ani opłatami za mieszkanie socjalne. Janusz twierdzi, że był kiedyś wybitnym piłkarzem polskiej ekstraklasy, jednak kontuzja zrujnowała mu karierę. Teraz, mimo wysokich zasiłków, ledwo co wiąże koniec z końcem. Wendy, co prawda, zapisała go na program darmowego alkoholu, jednak racje etanolu przydzielane Januszowi z rządowych funduszy wydają się nie wystarczające. Wendy widzi jak Janusz więdnie w oczach, gdyż cały zasiłek, zamiast na jedzenie, wydaje na alkohol. Wendy tłumaczy Januszowi, że przy jego chorobie musi przynajmniej dobrze się odżywiać. Wendy jako nauczycielka „Słońca” uczy go gotować zupę warzywną. Uczy go również angielskich słówek związanych z gotowaniem zupy. Trudno jednak, żeby Janusz skupił się na nauce angielskie...
Czytaj więcej