Co tu pisać - piją, ćpają i tyle

-

Marie to swoja babka. Jak ma jakiś problem, to nie owija w bawełnę i wali prosto z mostu. Są na nią wiecznie skargi, że krzyczy i klnie na podopiecznych, ale jak z takimi sobie inaczej poradzić. Jak im walnie wiązankę, to od razu wiedzą, kto tu rządzi. Dobrze, niech się jej boją, przynajmniej na jej zmianie nigdy cyrków nie ma. Też kiedyś piła, ale rzuciła. Jak ona mogła, to mogą i oni. A te babcie, co ubrania bezdomnym przyniosły i ona była wtedy dla nich w recepcji niemiła, nie musiały zaraz dzwonić do szefostwa i skarżyć. Ćpuny popsuły jej tego popołudnia humor, bo obsrały kibel. Babcie też by miłe w tej sytuacji nie były. Ma gdzieś te wszystkie programy i cyrkolenia. Jak usłyszała o programie darmowego alkoholu, to śmiechu nie mogła powstrzymać. Przecież to bez sensu, dawać alkoholikom alkohol. Jeszcze czego. Potrzebują wziąć się w garść i tyle. Co tu więcej gadać. Z nią można albo żyć po dobroci, albo jak kto woli, pójść na wojnę. Kto jej słucha, dla tego ma dobre serce. A jeśli nie, to proszę bardzo, tylko wtedy jeden z drugim kopa w dupę dostanie i przestanie kozakować. Ćpuny i pijacy zasrane. Kierownik każe pracownikom dostarczać im czyste strzykawki i igły, alkoholikom kanapki i darmowy alkohol. Chyba go pojebało. Kiedyś to było nie do pomyślenia. Sama nie miała łatwego życia. Ojciec pił i ich bił. Codziennie robił awantury. Nie skończyła szkoły, bo w wieku szesnastu lat musiała pójść do pracy w sklepie mięsnym u kuzyna, żeby pomóc matce utrzymać dom. Potem wdała się w złe towarzystwo i sama zaczęła pić. Nie chce do tego wracać. Było, minęło. Ważne to, co jest teraz. I to, co będzie. W wikend idzie z kumpelami coś zjeść, a potem do kosmetyczki tipsy zrobić. W ośrodku "Uciecha" pracuje od piętnastu lat. Innej pracy w sektorze pomocowym nigdy nie miała, więc nie wie jak jest gdzie indziej. Tutaj da się wytrzymać, chociaż męczy ją to, że każdy każdemu obrabia za plecami dupę. I wszyscy ciągle narzekają. Atmosfera nieciekawa, do tego oszukują i biorą chorobowe, a wieczorem idą do pubu. I potrafią być tak bezczelni, że zdjęcia na facebooku z imprezy na chorobowym umieszczają. Czasami boli ją głowa, gdy ma rano iść do pracy i robić zmianę z pewnymi ludźmi. Dobrze wiedzą, co o nich myśli. Kierownictwo powinno  z tym zrobić porządek. Wóz, albo przewóz. Szef jest od dyscypliny, a nie od tego, żeby go lubić. Myślała, żeby poszukać nowej pracy, ale jeszcze zaczeka. Musi odpocząć. Przez pięć lat robiła svq - kwalifikacje zawodowe, uprawniające do pracy w domach opieki w Szkocji. Skończyła to wreszcie, choć było ciężko i nie obyło się bez problemów, bo oskarżyli ją o plagiat. No fakt, skopiowała trochę od znajomej, bo co tu pisać - piją, ćpają i tyle. Obiecała sobie, że już po tym nie będzie nigdy robiła żadnej szkoły. To strata czasu. Bezdomni to bezdomni, żeby im pomagać, nie trzeba żadnych wielkich kursów. Najlepszą szkołą jest życie. Jak ktoś ćpa lub pije, to niech po prostu przestanie. Ot i cała filozofia.

Komentarze

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

Musimy się upewnić, że pacjent jest bezpieczny i jest mu wygodnie

-
Obraz
Pani na szkoleniu tłumaczy, że się wznosimy na wyższy poziom człowieczeństwa. Poziom, gdzie nie ma zgody na wykluczanie i wytykanie innych palcami. Wyższy poziom partnerstwa i higieny. Naloxonu i uśmiechniętych igieł. Pani mówi, że jesteśmy strzykawowymi bohaterami. Że trzeba edukować i budować relację, że to cywilzacyjna choroba duszy, Gabor Mate, Carl Rogers, Micheal Foucault. Że należy heroinistów przysposabiać w bezpiecznym robieniu zastrzyków, bo większość z nich, mimo że wykonuje to codziennie, nie ma o tym pojęcia. To pierwszy krok ku piękniejszej i oszczędnej przyszłości, bo przecież nie dość, że to słuszniejsze, to i tańsze niż leczenie zakażeń wirusami krwiopochodnymi. Jeszcze nadejdzie taki dzień, że w każdym mieście otworzą ośrodki, gdzie w przyjaznej i bezpiecznej atmosferze pacjenci będą mogli zażywać heroinę. Problemem jest wciaż stygmatyzacja i brak sterylności i to, że źle się nakłuwają i niszczą sobie żyły. Do tego używają tych samych strzykawek i przenoszą ż...
Czytaj więcej

David Hume przygląda się chłopcu i dziewczynie

-
Obraz
  Na podstawie filmu "Oslo, 31 sierpnia " - Chciałabym nauczyć się rysować i narysować obraz, który wyraziłby to, kim naprawdę jestem, chciałabym podróżować, schudnąć, kupić dom na wsi, czuć się wolna, mieć wielu przyjaciół, zasadzić drzewo, nauczyć się przygotowywać doskonałe danie, zacząć kąpiele w zimnej wodzie, pływać z delfinami, przezwyciężyć wszystkie fobie i lęki, cały dzień leżeć i patrzeć się w chmury, przebiec maraton, zobaczyć coś tak pięknego, że będę o tym pamiętała do końca życia, wygrać na loterii, mieć pracę, w której czułabym się spełniona, chciałabym się z tobą zestarzeć i czuć, że jestem zawsze przez ciebie kochana. A ty ? – piękna, młoda dziewczyna z Indonezji przerwała i zapytała siedzącego naprzeciwko niej pięknego, młodego chłopca z Bułgarii. Młody, piękny chłopiec z Bułgarii uśmiechnął się, nie wiedząc, co odpowiedzieć. Chwycił dziewczynę za rękę i pocałował. David Hume przyglądał się pięknej, młodej dziewczynie z Indonezji i pięknemu, młodemu chłop...
Czytaj więcej

Pułkownik Piotrek chce zostać opiekunem piłkarza Janusza

-
Obraz
  Piotrek chce zostać opiekunem Janusza i Wendy poprosiła Janka, żeby pomógł Piotrkowi w uzyskaniu zasiłku opiekuńczego. Wcześniej trener Janek pomógł Januszowi w uzyskaniu zasiłku z tytułu choroby alkoholowej, tak że Janusz nie musi już martwić się pracą ani opłatami za mieszkanie socjalne. Janusz twierdzi, że był kiedyś wybitnym piłkarzem polskiej ekstraklasy, jednak kontuzja zrujnowała mu karierę. Teraz, mimo wysokich zasiłków, ledwo co wiąże koniec z końcem. Wendy, co prawda, zapisała go na program darmowego alkoholu, jednak racje etanolu przydzielane Januszowi z rządowych funduszy wydają się nie wystarczające. Wendy widzi jak Janusz więdnie w oczach, gdyż cały zasiłek, zamiast na jedzenie, wydaje na alkohol. Wendy tłumaczy Januszowi, że przy jego chorobie musi przynajmniej dobrze się odżywiać. Wendy jako nauczycielka „Słońca” uczy go gotować zupę warzywną. Uczy go również angielskich słówek związanych z gotowaniem zupy. Trudno jednak, żeby Janusz skupił się na nauce angielskie...
Czytaj więcej