Wolna jak pies

-

Znowu tu przyszła i znowu szczeka. - Spierdalaj! Kurwa! Spierdalaj! Wolna jak pies. Ideał antycznej szkoły cyników. Dostała mieszkanie komunalne i przydzielono jej w pakiecie dwóch nowych pracowników socjalnych. Ona woli jednak stać cały dzień pod ośrodkiem "Uciecha", a w nocy spać na materacu pod śmietnikiem. Dobrzy obywatele znoszą jej jedzenie i z oburzeniem raportują sprawę na policję. Służby socjalne dwoją się i troją, by Pamela wróciła do mieszkania i nie przeszkadzała dobrym obywatelom. Ta jednak nic sobie z tego nie robi i za każdym razem wraca na materac. W tym tygodniu zaprosiła pod śmietnik młodego narkomana Boba. Mieli sprzeczkę pod oknami dobrych obywateli i Pamela podbiła mu oko, bo nie chciał dać jej pieniędzy, które dostał z opieki społecznej na zakup nowych butów. Już się pogodzili i drzemią przytuleni na materacu pod śmietnikiem. Wolą materac niż nowe mieszkanie, z nowymi meblami i sprzętami kuchennymi zakupionymi z rządowych funduszy pomocowych. Dookoła materaca walają się zużyte strzykawki. Nie dość, że zdiagnozowano u Pameli niepełnosprawność intelektualną, ADHD i zespół stresu pourazowego, jest ona również uzależniona od narkotyków. Dopóki nie wyleczy się z narkomani, nie można umieścić jej w domu opieki. Trudno jednak wyleczyć ją z narkomanii, gdyż jest to jej podstawowy sposób radzenia sobie z traumą. Pamela wychowywała się w domu dziecka, gdzie przez lata była wykorzystywana seksualnie. W momencie uzyskania pełnoletności jako zadośćuczynienie przydzielono Pameli mieszkanie, z którego szybko ją wyeksmitowano z powodu zakłócania miru domowego sąsiadów. W ten sposób Pamela wkroczyła na salony narkomanii i bezdomności. Na szczęście od czasu do czasu Pamela trafia do więzienia za pobicia i napaści. Tam jest leczona z narkomani, po czym znowu wychodzi i wszystko zaczyna się od nowa. Pamela zaczyna brać, traci mieszkanie, trafia do ośrodków dla bezdomnych, dostaje nowe mieszkanie, trafia do więzienia, zaczyna brać, traci mieszkanie. Żeby ją ubezwłasnowolnić, musiałaby kogoś zabić. Do tego czasu przydzieli się Pameli około dwudziestu pracowników socjalnych, którzy napiszą o niej kilka tysięcy stron raportów. Alarmujących, że jeśli nic się nie zmieni, Pamela pewnego dnia kogoś przypadkowo zabije lub sama umrze z przedawkowania trefnej heroiny. Wolna jak pies. Pod śmietnikiem. Ideał antycznej szkoły cyników.

Komentarze

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

Musimy się upewnić, że pacjent jest bezpieczny i jest mu wygodnie

-
Obraz
Pani na szkoleniu tłumaczy, że się wznosimy na wyższy poziom człowieczeństwa. Poziom, gdzie nie ma zgody na wykluczanie i wytykanie innych palcami. Wyższy poziom partnerstwa i higieny. Naloxonu i uśmiechniętych igieł. Pani mówi, że jesteśmy strzykawowymi bohaterami. Że trzeba edukować i budować relację, że to cywilzacyjna choroba duszy, Gabor Mate, Carl Rogers, Micheal Foucault. Że należy heroinistów przysposabiać w bezpiecznym robieniu zastrzyków, bo większość z nich, mimo że wykonuje to codziennie, nie ma o tym pojęcia. To pierwszy krok ku piękniejszej i oszczędnej przyszłości, bo przecież nie dość, że to słuszniejsze, to i tańsze niż leczenie zakażeń wirusami krwiopochodnymi. Jeszcze nadejdzie taki dzień, że w każdym mieście otworzą ośrodki, gdzie w przyjaznej i bezpiecznej atmosferze pacjenci będą mogli zażywać heroinę. Problemem jest wciaż stygmatyzacja i brak sterylności i to, że źle się nakłuwają i niszczą sobie żyły. Do tego używają tych samych strzykawek i przenoszą ż...
Czytaj więcej

David Hume przygląda się chłopcu i dziewczynie

-
Obraz
  Na podstawie filmu "Oslo, 31 sierpnia " - Chciałabym nauczyć się rysować i narysować obraz, który wyraziłby to, kim naprawdę jestem, chciałabym podróżować, schudnąć, kupić dom na wsi, czuć się wolna, mieć wielu przyjaciół, zasadzić drzewo, nauczyć się przygotowywać doskonałe danie, zacząć kąpiele w zimnej wodzie, pływać z delfinami, przezwyciężyć wszystkie fobie i lęki, cały dzień leżeć i patrzeć się w chmury, przebiec maraton, zobaczyć coś tak pięknego, że będę o tym pamiętała do końca życia, wygrać na loterii, mieć pracę, w której czułabym się spełniona, chciałabym się z tobą zestarzeć i czuć, że jestem zawsze przez ciebie kochana. A ty ? – piękna, młoda dziewczyna z Indonezji przerwała i zapytała siedzącego naprzeciwko niej pięknego, młodego chłopca z Bułgarii. Młody, piękny chłopiec z Bułgarii uśmiechnął się, nie wiedząc, co odpowiedzieć. Chwycił dziewczynę za rękę i pocałował. David Hume przyglądał się pięknej, młodej dziewczynie z Indonezji i pięknemu, młodemu chłop...
Czytaj więcej

Pułkownik Piotrek chce zostać opiekunem piłkarza Janusza

-
Obraz
  Piotrek chce zostać opiekunem Janusza i Wendy poprosiła Janka, żeby pomógł Piotrkowi w uzyskaniu zasiłku opiekuńczego. Wcześniej trener Janek pomógł Januszowi w uzyskaniu zasiłku z tytułu choroby alkoholowej, tak że Janusz nie musi już martwić się pracą ani opłatami za mieszkanie socjalne. Janusz twierdzi, że był kiedyś wybitnym piłkarzem polskiej ekstraklasy, jednak kontuzja zrujnowała mu karierę. Teraz, mimo wysokich zasiłków, ledwo co wiąże koniec z końcem. Wendy, co prawda, zapisała go na program darmowego alkoholu, jednak racje etanolu przydzielane Januszowi z rządowych funduszy wydają się nie wystarczające. Wendy widzi jak Janusz więdnie w oczach, gdyż cały zasiłek, zamiast na jedzenie, wydaje na alkohol. Wendy tłumaczy Januszowi, że przy jego chorobie musi przynajmniej dobrze się odżywiać. Wendy jako nauczycielka „Słońca” uczy go gotować zupę warzywną. Uczy go również angielskich słówek związanych z gotowaniem zupy. Trudno jednak, żeby Janusz skupił się na nauce angielskie...
Czytaj więcej