Tajne instrukcje


- Towarzysze i Towarzyszki! - rozpoczął tajną przemowę na tajnym zebraniu przewodniczący. - Spotkaliśmy się tu dziś, gdyż z przykrością muszę stwierdzić, iż wielu z was nie realizuje właściwej Metody wobec naszych mniejszych braci w uzależnieniach i bezdomności. Miast tego stosujecie środki gwałtu i przymusu, karcąc ich upomnieniami i wyrzucając pod byle pretekstem na zimny bruk. Tamte czasu już na dobre minęły. Jesteśmy strażnikami nowego wspaniałego porządku, gdzie bronią nie są kajdanki i pałki, a przytulenie i dobre słowo. Dlatego nie wolno nam nikogo wyrzucać i do czegokolwiek zmuszać. Inaczej poskarżą do facebooka, gazet i inspektoratów i pójdzie fama, że zdradzamy Metodę. Pamiętajmy, że prawdziwym celem naszego planu jest schowanie naszych mniejszych niedoskonałych braci przed światem, by stworzyć wrażenie, że ich naprawiliśmy.  Dlatego niech dają upust swym niedoskonałościom, ale w zaciszu naszych dźwiękoszczelnych ośrodków, a nie na ulicach.  Nie chcemy przecież zawieść naszych sponsorów - turystów i porządnych obywateli, którzy pragną w spokoju podziwiać prastare zabytki i wydawać radośnie pieniądze w restauracjach i sklepach z pamiątkami. 
Kierownicy ośrodków spuścili ze wstydu głowy wpatrując się w blat stołu.
- Dlatego też przygotowaliśmy dla was zestaw instrukcji na wypadek, gdyby nasi mniejsi bracia w bezdomności wykazywali trudności w uczestnictwie w naszym wielkim planie ku aktywnemu obywatelstwu.

Instrukcja 1: Młotek

Podopieczny biega po ośrodku z młotkiem i tłucze nim ściany i szyby.

- Co w takim przypadku robimy Towarzysze? - zwrócił się do kierowniczego grona przewodniczący.
Rozległa się długa cisza. Kierownik Janek spojrzał z pokornym uśmiechem na towarzyszy kierowników, którzy zmarszczyli czoła, zastanawiając się w skupieniu nad poprawną odpowiedzią.
- Nawiązujemy przyjaźń? - odpowiedział pytająco kierownik z organizacji Cztery Kąty.
- Tak jest - demonstrujemy sympatię i akceptację dla zachowania naszego podopiecznego - rzekł przewodniczący. - "Rozumiem cię, przyjacielu" - rozpoczynamy rozmowę. "Musiałeś wiele przejść, że biegasz po ośrodku z młotkiem. Odłóż go i napijmy się ciepłego napoju. A może pójdziemy razem na kręgle albo do kina?".

Instrukcja nr 2: Talerz

Podopieczna wyrzuca przez okno talerze, które spadają na zaparkowane na ulicy samochody.

- Podobnie jak w instrukcji nr 1 nawiązujemy z podopieczną przyjacielską relację i pytamy, co ją tak zdenerwowało. Rzucony talerz jest sposobem zakomunikowania głębszego problemu, smutku czy frustracji. Pamiętajmy, że rzucony przez okno talerz może być pierwszym krokiem ku rzuceniu nałogu i duchowej przemianie w aktywne obywatelstwo. Dlatego poświęcamy się i proponujemy podopiecznej rzucanie talerzami nie w samochody, ale w nas samych.  

Instrukcja nr 3:  Bon na toaletę

Jeden z naszych podopiecznych regularnie wypróżnia się przed wejściem do swojego pokoju. 

- Tłumaczymy sobie, iż takie zachowanie podopiecznego może być sposobem na radzenie sobie z traumą. Przeprowadzamy przyjacielska, pełna akceptacji rozmowę z podopiecznym i za wypróżnianie się w toalecie oferujemy mu dziesięciofuntowy bon na zakupy w Amazonie. 

Komentarze

Popularne posty z tego bloga

Musimy się upewnić, że pacjent jest bezpieczny i jest mu wygodnie

David Hume przygląda się chłopcu i dziewczynie

Pułkownik Piotrek chce zostać opiekunem piłkarza Janusza