Krótka historia mężczyzny leżącego na ulicy

-

Zamknęli dla mnie całą ulicę. Zrobili objazdy. Wianuszek samochodów ciągnie się przez pól dzielnicy. Facet w czarnym chevrolecie wścieka się, że nie zdąży odebrać dzieci ze świetlicy. Wszyscy patrzą w moją stronę i robią zdjęcia. W końcu mam swoje pięć minut sławy. Choć wcale się o to nie prosiłem. Znalazłem się po prostu w niewłaściwym miejscu o niewłaściwym czasie. Mogłem stanąć w innej kolejce w sklepie, mogłem nie wychodzić dziś z domu i oglądać powtórki meczów, mogłem spotkać znajomego i zamienić z nim kilka znacząco nieznaczących słów. Ale nie zamknęli by wtedy dla mnie ulicy. Tymczasem wszystko co dziś robiłem doprowadziło mnie dziwnym trafem do tego kulminacyjnego momentu, do tej ulicy, do tego przejścia, do tej sekundy. Przechodziłem tędy tysiące razy i nic.  Każdy centymetr, krok, oddech, podmuch wiatru. Teraz widzę jak wszystko jest ze sobą połączone, mimo że nic się z pozoru nie łączy. Ta kobieta w Vauxhallu urodziła się właśnie dla mnie, skręciła w tą, a nie w inną ulicę, byśmy już na zawsze mogli być razem. Mogła wziąć dziś autobus i byłoby po sprawie. Kierowca tira zagapił się wpisując adres magazynu do nawigacji, żeby spotkać właśnie mnie. Dobre mi spotkanie. Zapewne zapamięta mnie do końca życia. Nawróci się albo zacznie pić. Gdybym wiedział, zjadłbym chociaż wcześniej jakiś wykwintny obiad, a nie kanapkę w Greggsie za trzy funty. To nie fair, ze skazani na kare śmierci maja ten wybór, a ja nie. Zaprosiłbym córki, Stacey i Becky, i wypił z nimi najdroższe wino a potem mocno je przytulił. Pojechałbym na wakacje do Hiszpanii, co odkładałem od dwóch lat, żeby spłacić kredyt na nowa pralkę. Powiedziałbym Mandie, że ją kocham. Jeszcze spałem, gdy wychodziła rano do pracy. Zadzwoniłbym do ojca i zapytał jak się trzyma. Mogłem się dziś chociaż na chwilę zatrzymać, usiąść i popatrzeć na płynące po niebie chmury. Tymczasem leżę bez ruchu na tej ulicy. Zupełnie na to nie przygotowany. Przypadkowi ludzie patrzą w moją stronę i robią zdjęcia. I wszystko już nie ma znaczenia.

Zobacz: Wypadek na Leith Walku

Komentarze

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

Musimy się upewnić, że pacjent jest bezpieczny i jest mu wygodnie

-
Obraz
Pani na szkoleniu tłumaczy, że się wznosimy na wyższy poziom człowieczeństwa. Poziom, gdzie nie ma zgody na wykluczanie i wytykanie innych palcami. Wyższy poziom partnerstwa i higieny. Naloxonu i uśmiechniętych igieł. Pani mówi, że jesteśmy strzykawowymi bohaterami. Że trzeba edukować i budować relację, że to cywilzacyjna choroba duszy, Gabor Mate, Carl Rogers, Micheal Foucault. Że należy heroinistów przysposabiać w bezpiecznym robieniu zastrzyków, bo większość z nich, mimo że wykonuje to codziennie, nie ma o tym pojęcia. To pierwszy krok ku piękniejszej i oszczędnej przyszłości, bo przecież nie dość, że to słuszniejsze, to i tańsze niż leczenie zakażeń wirusami krwiopochodnymi. Jeszcze nadejdzie taki dzień, że w każdym mieście otworzą ośrodki, gdzie w przyjaznej i bezpiecznej atmosferze pacjenci będą mogli zażywać heroinę. Problemem jest wciaż stygmatyzacja i brak sterylności i to, że źle się nakłuwają i niszczą sobie żyły. Do tego używają tych samych strzykawek i przenoszą ż...
Czytaj więcej

David Hume przygląda się chłopcu i dziewczynie

-
Obraz
  Na podstawie filmu "Oslo, 31 sierpnia " - Chciałabym nauczyć się rysować i narysować obraz, który wyraziłby to, kim naprawdę jestem, chciałabym podróżować, schudnąć, kupić dom na wsi, czuć się wolna, mieć wielu przyjaciół, zasadzić drzewo, nauczyć się przygotowywać doskonałe danie, zacząć kąpiele w zimnej wodzie, pływać z delfinami, przezwyciężyć wszystkie fobie i lęki, cały dzień leżeć i patrzeć się w chmury, przebiec maraton, zobaczyć coś tak pięknego, że będę o tym pamiętała do końca życia, wygrać na loterii, mieć pracę, w której czułabym się spełniona, chciałabym się z tobą zestarzeć i czuć, że jestem zawsze przez ciebie kochana. A ty ? – piękna, młoda dziewczyna z Indonezji przerwała i zapytała siedzącego naprzeciwko niej pięknego, młodego chłopca z Bułgarii. Młody, piękny chłopiec z Bułgarii uśmiechnął się, nie wiedząc, co odpowiedzieć. Chwycił dziewczynę za rękę i pocałował. David Hume przyglądał się pięknej, młodej dziewczynie z Indonezji i pięknemu, młodemu chłop...
Czytaj więcej

Pułkownik Piotrek chce zostać opiekunem piłkarza Janusza

-
Obraz
  Piotrek chce zostać opiekunem Janusza i Wendy poprosiła Janka, żeby pomógł Piotrkowi w uzyskaniu zasiłku opiekuńczego. Wcześniej trener Janek pomógł Januszowi w uzyskaniu zasiłku z tytułu choroby alkoholowej, tak że Janusz nie musi już martwić się pracą ani opłatami za mieszkanie socjalne. Janusz twierdzi, że był kiedyś wybitnym piłkarzem polskiej ekstraklasy, jednak kontuzja zrujnowała mu karierę. Teraz, mimo wysokich zasiłków, ledwo co wiąże koniec z końcem. Wendy, co prawda, zapisała go na program darmowego alkoholu, jednak racje etanolu przydzielane Januszowi z rządowych funduszy wydają się nie wystarczające. Wendy widzi jak Janusz więdnie w oczach, gdyż cały zasiłek, zamiast na jedzenie, wydaje na alkohol. Wendy tłumaczy Januszowi, że przy jego chorobie musi przynajmniej dobrze się odżywiać. Wendy jako nauczycielka „Słońca” uczy go gotować zupę warzywną. Uczy go również angielskich słówek związanych z gotowaniem zupy. Trudno jednak, żeby Janusz skupił się na nauce angielskie...
Czytaj więcej